Podsumowanie lipca 2017!

Pomimo męczących upałów, masy nowych obowiązków, natłoku pracy i ogólnego rozpierniczenia życiowych planów udało mi się lipiec zamknąć. Skończyłam wszystko, co zaczęłam tak w związku z pracą, jak i innymi zobowiązaniami. Zaczynam sierpień z czystą kartą i od razu mi lżej, od razu mam więcej ochoty do działania :)

Bóg Imperator Diuny – Frank Herbert

"Bóg Imperator Diuny" to bez wątpienia najtrudniejsza i najbardziej wymagająca książka, jaką zdarzyło mi się przeczytać. Poświęciłam na nią chwilę czasu, bo nie chciałam stracić nic z fabuły. Kolejna część udowadnia, że cały cykl "Kroniki Diuny" to prawdziwe arcydzieło. Nie ma i - co można z dużą dozą prawdopodobieństwa stwierdzić - długo nie będzie tak genialnej historii z gatunku science-fiction. Bardzo rzadko ulegam jakiejś egzaltacji. Powyższe zdanie mówię całkiem na chłodno, bez nadmiernej podniety.

Chrzest ognia – Andrzej Sapkowski

"Chrzest ognia" to już piąta część cyklu opowieści o wiedźminie Geralcie z Rivii. "Czas pogardy" wprowadził czytelnika w ten pesymistyczny świat wojny. Tu czeka nas dalszy ciąg. Nie będzie wesoło, ale dzięki bandzie krasnoludów i jednemu gnomowi od czasu do czasu kąciki ust się podniosą.

Jak zwykle, jeśli ktoś książki nie czytał i nie chce poznawać treści, polecam zejście na dół wpisu.

_______________________________________________________________________________

Geralt po wydarzeniach na Thanedd leczy rany u driad w Brokilonie - nie pierwszy zresztą raz. Odcięty od wiadomości ze świata musi liczyć na przeszpiegi jednej ze swoich towarzyszek, Milvy, driady i znakomitej łuczniczki. Niedługo później Geralt postanawia wyruszyć na poszukiwanie Ciri, która po wejściu do Wieży Mew przepadła bez wieści. Dołącza do niego poeta Jaskier i Milva. Od nich także Geralt dowiaduje się, że Ciri ma zostać wydana za mąż za cesarza Nilfgaardu.

W tym czasie Ciri nie pławi się oczywiście w żadnych pałacowych luksusach. Dołączyła przecież do bandy Szczurów. Przybrała imię Falka. W czasie, gdy inni  odkrywają jej przeszłość, jej możliwości oraz jej genetyczne obciążenie, ona zupełnie nieświadomie budzi w sobie do życia wszystkie mroczne, krwawe cechy swojej osobowości.

Wojna trwa. Krainy są niszczone jedna po drugiej. Ludzie są mordowani, kobiety gwałcone, wioski i pola palone. Geraltowi trudno będzie przedrzeć się choćby do Nilfgaardu. Wraz z Jaskrem i Milvą przyłączają się w końcu do wędrujących krasnoludów, którym przewodzi Zoltan Chivay. W ślad za nimi podąża postać z koszmarów Ciri, czarny rycerz, Cahir.

W tym czasie czarodziejki ze wszystkich krain postanawiają się zjednoczyć. Pod przywództwem Filipy Eilhart powstaje wolny od polityki konwent. W drugiej części książki pojawi się na nim niespodziewanie sama Yennefer. Gdzie jednak do tej pory przebywała?

________________________________________________________________________________

"Chrzest ognia" to wreszcie powieść, w której główną rolę odgrywa sam Geralt. Samotny zawsze Biały Wilk nagle przestaje być samotny, a nawet ma własną kompanię! I to kompanię wcale nie byle jaką!
"Kompania mi się trafiła (...) Towarzysze broni! Drużyna bohaterów! Nic, tylko ręce załamać. Wierszokleta z lutnią. Dzikie i pyskate pół driady, pół baby. Wampir, któremu idzie na pięćdziesiąty krzyżyk. I cholerny Nilfgaardczyk, który upiera się, że nie jest Nilfgaardczykiem.
- A na czele drużyny wiedźmin, chory na wyrzuty sumienia, bezsiłę i niemożność podjęcia decyzji - dokończył spokojnie Regis. - Zaiste, proponuję podróżować incognito, by nie wzbudzać sensacji."

W tej części dużą rolę odegrały wreszcie krasnoludy, a najbardziej wyrazistym z nich było Zoltan, prawdziwa skarbnica mądrości. Nie jest to wa żadnym wypadku ironia, bo uwagi krasnoluda na temat kondycji moralności ludzkiej wydają się bardzo trafne i niestety ponadczasowe. 
"- Źle wróżę waszej rasie, ludzie - rzekł ponuro Zoltan Chivay. - Każde rozumne stworzenie na tym świecie, gdy popadnie w biedę, nędzę i nieszczęście, zwykło kupić się do pobratyńców, bo wśród nich łatwiej zły czas przetrwać, bo jeden drugiemu pomaga. A wśród was, ludzi, każdy tylko patrzy, jakby tu na cudzej biedzie zarobić. Gdy głód, to nie dzieli się żarcia, tylko najsłabszych się zżera. Proceder taki sprawdza się u wilków, pozwala przetrwać osobnikom najzdrowszym i najsilniejszym. Ale wśród ras rozumnych taka selekcja zazwyczaj pozwala przetrwać i dominować największym skurwysynom."

Książka mnie nie zawiodła. Za kilka dni sięgam po kolejną część, bo nie mogę się doczekać dalszych losów Geralta i Ciri. Oczywiście, że polecam!

Chudszy – Stephen King

Billy Halleck to wzięty adwokat. Świetnie zarabia, ma piękny dom, kochającą żonę i wspaniałą córkę. Tak naprawdę jedynym jego problemem jest nadwaga, z którą jednak nijak sobie nie radzi. Pewnego dnia Billy potrąca samochodem starą Cygankę. Kobieta ginie, a on zostaje uniewinniony, do czego w dużej mierze przyczynili się dwaj przyjaciele bohatera - sędzia i szef policji. Przed budynkiem sądu do Billy'ego podchodzi stary Cygan ze zgniłym nosem i mówi tylko jedno słowo "chudszy". Niedługo po tym Billy zaczyna z dnia na dzień straszliwie chudnąć. Dosłownie znika w oczach. Staje się dla niego jasne, że padł ofiarą cygańskiej klątwy.

Alfabetyczny spis książek

Książki na blogu:

100 książek, które trzeba przeczytać przed śmiercią

BBC opublikowało jakiś czas temu listę 100 książek, które trzeba przeczytać przed śmiercią. Chyba wszyscy już o niej słyszeli :)

Carrie – Stephen King

"Carrie" - debiut literacki Stephena Kinga; książka, której fanom literatury tego autora nie trzeba przedstawiać. 

Dzieci Diuny – Frank Herbert

A mówiłam, że będzie wielkie WOW?!?! Oto jest! Kolejna część jedynego, niepowtarzalnego cyklu - Kronik Diuny. Jest masa książek, które uwielbiam, które mogłabym czytać w nieskończoność, którymi się bez przerwy zachwycam. Ponad to wszystko jest jednak "Diuna" i oczywiście dalsze części, cała historia surowej planety Arrakis i rodu Atrydów.

Roland – Stephen King

Wreszcie nadszedł ten dzień – zabrałam się za czytanie „Mrocznej Wieży”. Podobno prawdziwe opus magnum mistrza grozy...

Cmętarz zwierząt – Stephen King

 Fanom Stephena Kinga nie trzeba na pewno przedstawiać „Cmętarza zwieżąt”. To prawdziwa historia z dreszczykiem, która naprawdę oddziałuje na wyobraźnię.

Czas pogardy – Andrzej Sapkowski

„Czas pogardy” – druga powieść cyklu o Wiedźminie Geralcie. W tej części robi się naprawdę poważnie…

Krew elfów – Andrzej Sapkowski

"Krew elfów" to pierwsza część tego właściwego cyklu o Wiedźminie. Poprzednie książki, zbiory opowiadań, czyli "Ostatnie życzenie" i "Miecz przeznaczenia" były wprowadzeniem do tego świata. Warto zaznaczyć, że faktycznie lepiej przed zabraniem się do powieści przeczytać opowiadania. Będzie po prostu łatwiej.

Ostatnie życzenie – Andrzej Sapkowski

Gości u mnie ostatnio Sapkowski. Nie pierwszy i nie ostatni zresztą raz. Seria o Wiedźminie to takie książki, do których wraca się raz na jakiś czas, które się czyta po raz wtóry, a i tak podobają się tak samo.

Recenzje

Od pewnego czasu zajmuję się także wykonywaniem recenzji na zlecenie. Można je znaleźć na ebooki.net.

W razie pytań dotyczących współpracy, zapraszam do kontaktu: ewelinaabogusz@gmail.com.

Pozdrawiam!

Buszujący w zbożu – J.D. Salinger

Klasyka, książka na liście 100, które trzeba przeczytać przed śmiercią, do tego lektura szkolna, kultowa opowieść co jakiś czas przewijająca się w komercyjnym świecie. Kto nie słyszał o Holdenie z "Buszującego w zbożu"? 

Wielki Gatsby – F. S. Fitzgerald

"Wielki Gatsby" to klasyk literatury. A z klasykami tak jakoś jest, że niby każdy powinien je znać i czytać, a nikt tego nie robi.